oysa bir kez durdurabilseydim.

oysa bir kez ölümlü bakışını durdurabilseydim zamansızlıkta. seni hatırlamak için yolumu uzatıyorum. kitapçıdaki adam “bir gün ölmek yeryüzünden çekilirse ne olurdu?” diye soruyor. zaman durmayacak, yaşlanacaksın, doğuracaksın, doğacak, doğacak, çoğalacaksın. ama bir gün ölmek, öylece terk edecek gezegeni, kimin yanında olurdun? herkesin mi? bir gün ölmek öylece aceleye gelseydi. tek tek ölseydi yeryüzü, doğacaklar şimdiden, doğmuşlar az evvel, ölse, ölse, ölse, kimin yanında olacaktın? en sevdiğinin mi? ve bir şey daha ekledi: gün binlerce kez yeniden doğar, sen doğmazsın. ve o adamın yüzündeki solmuşluktan mıdır bilinmez seni defalarca kez affederek çıkıyorum. elimde güzel yazı defteri. oysa o adam bir kez senin ölümlü bakışını durdurabilseydi.